Изумира ли боемството?

Боемството во Скопје има голема традиција, во извесна форма тоа живее и денес, но тоа што е најважно се каже во овие празнични денови, дека боемството не е само седење во кафеана и пиење, туку цела животна филозофија и однос кон нештата кои не опкружуваат.

Знаете и најголемите скопски боеми биле и врвни интелектуалци, врвни новинари, но кои имале свој критички став кон својата околина, према социјалата, кон општеството итн. Тој однос е всушност вистински боемски однос. Од артистите на пример за Димитар Гешоски Гешо во Клубот на уметниците на улица „Максим Горки“ постоеше една плоча за неговиот лик и дело на која пишуваше „Висока школа на скопската боемија“, рече Данило Коцевски, новинар и публицист.

Бранко Заревски, Гане Тодоровски и Анте Поповски, Бранко Варошлија, Жоро Божиков, Петре Прличко, Тодорче Николовски и Ацо Јовановски беа вистински боеми, додава Коцевски. Сите тие се луѓе кои оставиле траен белег во нашата култура. Многу кафеани има денес, но малку боемштина.

Еве се наоѓаме пред кафеаната „Идадија“ која е една од најстарите скопски кафеани која полни 90 години, речиси еден век, а град кој има кафеана еден век стара мора да има и боеми. Дебармаалци секој први јануари доаѓаат тука, одбележуваат нова година, а податокот е дека тоа собирање на први јануари започнало верувале или не во 1929 година, рече Данило Коцевски, новинар и публицист.

Чекорејќи низ улиците и мноштвото кафеани во Дебар маало кои беа преполни со насмеани луѓе, но и оние скептичните кои сумирајќи ги своите впечатоци дека Новата година нема да им донесе ништо ново, Данило Коцевски ја сподели и својата новогодишна желба дека би сакал боемските улици во Дебар маало да се разубават со соодветни скулптури на скопските боеми кои тоа вистински го заслужуваат.

Нина Стефанова